Atıl Kesmen

Yazar Administrator

Cuma, 22 Şubat 2008

AL ŞU SEVGİ KURŞUNUMU    Bir tek kalp atışı sızıdır yüreğimde  Sığmıyor ne yapsam ne etsem  Ne gündüzler ne geceler gönlüme  Zindan soğukluğu sarmış yüreğimi  Kaderin acımasız yaşları damlıyor  Boş kalmış ellerime    Al şu sevgi kurşunumu  Vur öldür beni kendinde  Artık ne gözlerim ne kalbim kaldı sende    Çaresiz duygularım  Yörünge olmuş hislerime  Ağlamak yetmiyor  Sahipsiz kalmış gönlüme  Yel olmuş sevgim  Kayboluyorum gözlerimde  Bedenim tanımıyor artık beni  Bu anlamsız nefesimle    Al şu sevgi kurşunumu  Vur öldür beni kendinde  Artık ne gözlerim ne kalbim kaldı sende    Sevgiyi yıllardır  Sen diye ördüm kalbime  Sensizlik bir boşluktur  Kayboluyorum benliğimde  Yaktın kavurdun yok ettin beni  Sana akan bu sevgi selimde    Al şu sevgi kurşunumu  Vur öldür beni kendinde  Artık ne gözlerim ne kalbim kaldı sende DEYME DOKUNMA    Yıllardır hiç usanmadan  Ağıtlar yaktım sensiz yalnızlığıma  Baharımdın kırıldı yüreğim kış oldu bakışlarımda  Yıkılmadım  İşte bak karşında dimdik ayaktayım    Deyme dokunma gözlerime gözlerinle  Özlemlerim yanar kaynar göz çukurlarımda    Gözlerini kapat yoruldum yorğunum gidiyorum  Sakın ne olur sakın dönüpte bakma ardımdan  Yalnızlıklarımı çaresizlikler yakar    Deyme dokuma yüreğime  Gözlerim ağlar ağlar yanar gönlünde    Mavi gözlerin yeşil yeşil bakan gözlerimde  Bırak hiç olmassa onlar kalsın hatıran ben de  Yıkılmadım  İşte bak karşında dimdik ayaktayım    Deyme dokunma gönlüme yüreğime  Gözlerin beni çaresiz bıraktığın o yerde SÜRGÜNDEYİM    Güneşten ellerin deyse tenime  Yas tutar gözlerim yıllanmış gönlümde  Yangınlardayım, yangınlar patlıyor yüreğimde  Bak şu cepkensiz kalmış cennet halime  Dokunmayın, ne olur dokuma gözlerime, Sürgündeyim    Bedensiz gözlerime damla damla diksem seni  Yer gök gözyaşı olur, dönüşür gönlüme  Seviyorum desem, apansız bir ter çöker yüreğime  Sevgi yalan sevgi hüsran, senin bana bakan gözlerinde  Dokunmayım, ne olur dokuma yüreğime, Sürgündeyim    Bir zamanlar bir sen, bir de ben vardım  Şimdilerde, yok oluşun gözlerinde bir tek ben kaldım  Sevgi sularıyla yıkandım, gönlümde kurulandım  Yangınlardayım, yangınları ben yaktım  Dokunmayın, ne olur dokuma gönlüme, Sürgündeyim    Gün gelecek çaresiz yaşam düşecek ellerine  Geçmişin gözleri bir bir dizilecek ömrüne  Ve bir karanlık patlayacak yüreğinde  Yangınlar tozdan desenler oluşturacak gönlünde  Dokunmayın, ne olur dokuma sevgime, Sürgündeyim Hasrete Karlar Yağar Hasrete isim bulamıyorum, umut olmayınca Yaşamın gözleri asılı kaldı, kaderin oyunlarına Gönül uğraştı, yürek gebe kaldı görülmez duygularıma Ve bir yoldan düştüm, o koca dağ omuzlarımda Vurgun yer düşüncelerim, dönerim yanık yanlarıma Gül kurusu kokar yaşam, kırılan dallarımda Umutlar şaşkın, saklanırım bedensiz canıma Yaşam, çile dert oldu gönlümden bakan cana Hangi gözümle baksam, hasrete umut arar Bir elim diğer elime değse,bedenim cayır cayır yanar Gönlümde zamansız yaşlandım,yıldızlar bir bir kayar Umuda mum yaksam, hasrete karlar yağar Özlemlere kilitlendim, gönül nefesim gözlerimde Bir umut bir hasretti, beni ben yapan gönlümde Yol yorgunu görülmez bedenim, cepkensiz tenimde Hasrete isim bulsam, umutlar yanar yüreğimde Bu mail adresi spam botlara karşı korumalıdır, görebilmek için Javascript açık olmalıdır   Bu şiirlerin her türlü telif hakkı şairin kendisine veya temsilcilerine aittir

Son Güncelleme ( Cumartesi, 27 Eylül 2008 )

 

< Önceki		Sonraki >