Ömrüne Bahar Getirdim
 
 Tebessümün vardı, dillere destan,
 Onunla süslendi hayaller, düşler.
 Kadrini bilmeden, seni bir zaman,
 Hüzzam makamında bestelemişler.
 
 Kimisi petekten balını almış,
 Kimisi hırsızmış, kalbini çalmış.
 Yüreğin ağlamış, gözlerin gülmüş,
 Bu kahpe dünyada böyleymiş işler.
 
 Sevdikçe düşündüm, aklım ermedi,
 Ellerin bahçemden çiçek dermedi.
 Felek senin gibi mazlum görmedi,
 Hüzünbaz gözünden kurumaz yaşlar.
 
 Nasibin çoksa da aklıselimden,
 Vefasız yılların almış elinden.
 Yanağında açan gonca gülünden,
 Ne zaman söz etsem çatılır kaşlar.
 
 Kaderin kör kuyu, bulunmaz dibi,
 Bir tek seni bulmuş, bahtın garibi.
 Savaş meydanında ganimet gibi,
 Gelenler peyderpey yağmalamışlar.
 
 Eskiye üzülmek, ağlamak boşa,
 Açıldı kollarım, gel koşa koşa,
 Hadi tut elimden, umutla yaşa,
 Bahara dönüşsün karanlık kışlar.

Sevenlerin Piriyim
 
 Mahzun gözüm çerçeve hayalinin resmine,
 Tozlarını fırçalar kirpiklerim aşk ile.
 Hülyalara dalarak dünya kurdum ismine,
 Sana verdim gönlümü, içindeki köşk ile.
 
 Kuşlar seni sayıklar, güller seni anlatır,
 Meleksi hayalini ezberledi geceler.
 Yazdım mavi göklere sevdamı satır satır,
 Ne gözlerin okuyor, ne de dilin heceler.
 
 Hasretinde kusur yok, gönlünde sevgi noksan,
 Cennetin baş köşesi, verdiğin azap bana.
 Kıymetimi öldükten sonra anlayacaksan,
 Erkeğe olmaz deme, bir Tac Mahal yap bana.
 
 Mecnun benden öğrendi, Leylâ nasıl sevilir.
 Sevenlerin piriyim, seni gördüm göreli.
 Hangi Şirin Ferhat’ta böyle asil sevilir?
 Ne ölü ne diriyim, gönül verdim vereli.

Yak Beni Gülüm
 
 Tatlı bir alevsin, düştün içime,
 Sakın ha acıma, yak beni gülüm.
 Gönül iğnesiyle ipek saçına,
 Toka niyetine tak beni gülüm.
 
 Bu akşam ayrılık fazla uzadı,
 Zehirden betermiş, yokluğun tadı.
 Düştüğüm kuyunun hasretmiş adı,
 Elini uzat da çek beni gülüm.
 
 Hayale dalarım inceden ince,
 Seni de yakıyor, bensizlik bence,
 Her gece yatağa girmeden önce,
 Parfüm niyetine sık beni gülüm.
 
 Mahzun gözlerinin beyazı sensin,
 Bana da gözünün elâsı densin.
 Mehtaba haber sal, bahtıma insin,
 Gönül toprağına ek beni gülüm.
 
 Sonunda Kerem’lik geldi başıma,
 Nişancı avcısın gönül kuşuma,
 Aldırma karşında dik duruşuma,
 Gönül tezgâhında bük beni gülüm.
 
 Kölen olduğumu gönlüne söyle,
 İstersen çal yere, un ufak eyle,
 Çilingir soframa otur da şöyle,
 Bardağa mey diye dök beni gülüm.

Hak Etmemiştim
 
 Minnetten usandı, dil de, kalem de,
 Beni el görmeni hak etmemiştim.
 Aşkımı unutup, başka âlemde,
 Hayaller kurmanı hak etmemiştim.
 
 Kırılmış iğneyle kuyular kazdım,
 Gözünün rengine ömrümü yazdım.
 Yolunda topraktım, elinde sazdım,
 Sırtımdan vurmanı hak etmemiştim.
 
 Hüznümün külleri senin ürünün,
 Hasretin resmidir, âlemde ünün.
 Vefasız olmanın bin bir türünün,
 Sırrına ermeni hak etmemiştim.
 
 Hüzünlü halinden sevgi umduğun?
 Kahve gözlerimden eksilmez buğun
 Yaralı kalbime en son sunduğun,
 Zehirden dermanı hak etmemiştim.
 
 Kalbimin ucuyla beş yıl taradım,
 İpek saçlarında kaldı muradım.
 Yalvaran ellerle vuslat aradım,
 Hasrete sarmanı hak etmemiştim.
 
 Adını yazarım, sabır taşıma,
 Hayalin mevsimdir, hasret yaşıma.
 Ayrılık ipinden dertli başıma,
 Çoraplar örmeni hak etmemiştim.
 
 Rakibim olmadan gemiler yakıp,
 Gitmezdin kalbimi kırık bırakıp.
 Sağır sultan gibi yüzüme bakıp,
 Alaycı durmanı hak etmemiştim.

Hüzünlere Nikâh Kıydım

Attın zaman hücresine, maziyi diktin başıma,
Gönlümü bir yaralı kuş, yüreğimi kanat ettin.
Hüzün saldın her günüme, hasret sardın her düşüme,
Ben sevdayı öğretirken, kahretmeyi sanat ettin.

Bahtımdan tek dileğimsin, ömre umut meleğimsin,
Azrail de bir melekmiş, can almayı vaat ettin.
Bebek oldum kucağında, kundağımda beleğimsin,
Ömrün sevda mevsimini bir vedalık saat ettin.

Kerem savcı, Aslı hâkim, kurdum sevda mahkemesi,
Mağdurundum suçlu çıktım, suçlu iken berat ettin.
Duymadığın feryadımın gök kubbeye hâkim sesi,
Sana giden yollarımı zincir zincir Sırat ettin.

Hala hasret yolcusuyum, hala sana koşuyorum,
Bozdun vuslat mevsimini, ayrılığı kırat ettin.
Hüzünlere nikâh kıydım, sevinçleri boşuyorum,
Keçileri imrendirdin, dönmemeye inat ettin.

Haram Meyve

Bir hata işledim, bin ceza çektim,
Bu kadar ayrılık yetmez mi, bize?
Kahve gözlerine umutlar ektim,
Bir vuslat çiçeği bitmez mi bize?

Hüzün kumaşından sevdaya yama,
Yapınca hasretten bulandı sema.
Felek pazarında züğürdüm ama,
Borca bir mutluluk satmaz mı bize?

Bölünmüş sevdamız özler sılayı,
Şeytanlar sevinçle çeker halayı,
Elem denizinde batan sevdayı,
Söylesek yunuslar tutmaz mı bize?

Gönlümün tacını düşürür saçın.
Hasretmiş ödülün, inatmış suçun,
Başka bir dünyaya sürülmek için,
Şeytan haram meyve atmaz mı bize?

Ömürde kalmışsa beş altı senem,
Gözünün zulmüyle yanmasın sinem.
Gel şu inadından vazgeç çingenem,
Yıllar her cefayı etmez mi bize?

Ayrılık kahrını yoktan var ettik.
Ayları yılları hep zarar ettik.
Baykuşu kargayı bestekâr ettik,
Bir hazan bülbülü ötmez mi bize?
 
 

Bu mail adresi spam botlara karşı korumalıdır, görebilmek için Javascript açık olmalıdır
 

Bu şiirlerin her türlü telif hakkı şairin kendisine veya temsilcilerine aittir