YOKLUĞUNA ALIŞAMADIM

Senden uzaklaşana kadar
Anılarla avunurum sandım
Ne resimlerinle nede hayalinle avunamadım
Hasretine iki üç günde alışırım sandım
Aradan aylar geçti yokluğuna alışamadım

Öyle zamansız sarsıldı ki yüreklerimiz
Ayrılırken nasılda titredi ellerimiz
Dokunsalar ağlardık dolmuştu gözlerimiz
Kahrolduk bir daha gülmez kaderimiz

Ben unutsam da seni unutur mu anılar
Kalbimden atsam seni
Yanına kar kalır çektiğim acılar
Ellere yar olamazsın saramaz seni yabancı kollar


SEN ÖĞRETTİN

Öyle masummuş gibi bakma yüzüme
Bu ayrılığı sen istemedin mi
Acıma sakın bu perişan halime
Beni bu hale sen getirmedin mi

Şimdi pişman olduğunu söyleme bana
İhtiyacım yok senin vefana
Dokunma sakın göz yaşlarıma
Bana ağlamayı sen öğretmedin mi

Bakma sen ak düşen bu saçlara
Aldırma bu kırışmış suratıma
Zaten bu zalim yıllara
Beni sen gömmedin mi

Bak nasıl da kızardı suratın
Eserini görünce nasıl da şaşırdın
Belli ki halinden çok utandın
Bana utanmayı sen öğretmedin mi

GİDEMEZSİN

Çehreme kazımışım senin resmini
Tüm izlerini silip de gidemezsin
Kalbime hapsettim yüreğini
Öyle birdenbire sökemezsin

Baş koydum bu sevda yoluna
Kola kolay gelmem böyle oyunlara
Sen kendi yoluna ben kendi yoluma
Diyip de çekip gidemezsin

Nereye gidersen git ahım tutar seni
Yaktığın ateş hala küllenmedi
Bir kenara iterek o güzel günleri
Son bir söz söylemeden gidemezsin

Anlamsız bir gurur uğruna
Acımadan emek harcanan yıllara
Arkanı dönüp de akıp giden zamana
"Bir hevesti" deyip gidemezsin
Beni böyle terk edemezsin


BARIŞAMAYIZ

Hep masumdu kavgalarımız
Bir küser bir barışırdık
Duymasak bir gün sesimizi
Hemen telefona sarılırdık

Hangi sevdaydı bizi küle çeviren
Hangi sözdü ömrümüzü çalıp giden
Hani sevdiğini söyler dururdun
Hangimiz oldu kapıyı çarpıp giden

En sonunda boş kaldı kollarımız
Çok severken ayrıldı tüm yollarımız
Bu sevda yüzünden çok yandı canımız
Ne onur kaldı ne gurur bir daha barışamayız

Bu ayrılıkta sakın arama neden
Sendin yarama tuz basıp giden
Ben senin ne kulundum ne de kölen
Barışamayız artık, dönme, istemem.

DUR GİTME

Dur, biraz daha dur
Yalvarırım hemen gitme
Gidişin sonum olur
Dayanamam bu veda ya
Alışamam zamansız yokluğuna
Gerçek olan her şey döner yalana
Dur, gitme dur
Gidişin sonum olur
Zamanı değil ki ayrılığın
Zamanı değil ki yalnızlığın
Önüne gurur örüldü yollarımızın
Dur, gitme dur
Hesabını veremeyiz yılların
Dur, gitme dur
Gidişin sonum olur

UNUTSAN DA OLUR UNUTMASAN DA

Gidersen git yalvarmam sana
Bir iki günde alışırım yokluğuna
Sendeki bu yürek taş olduktan sonra
Unutsan da olur unutmasan da

Belki sensiz geçen yıllar zor gelecek
Belki de zaman sensiz geçmeyecek
İçimdeki özlem gitgide büyüyecek
Aldırma haykırışıma
Aldırma yalvarışıma

Ben yanıp kül olduktan sonra
Unutsan da olur unutmasan da
Nasıl tutunursun bilmem anılara
Hangi yüzle bakarsın aynalara
Bu solgun yüzler kırıştıktan sonra
Unutsan da olur unutmasan da


HÜZÜN VAR

Ne kadar da boş geliyor
O kalabalık bildiğim sokaklar
Meğer bir sen varmışsın dolduran
Birde seninle geçen yıllar

Bu gün bu şehirde hüzün var
Bundan sonra gülmez bize bahar
Arada hasrete uzanan dağlar var
Gelmezsin bilirim senin gururun var

Söz geçmiyor yasak konulmuyor duygulara
Arada yıkılan bir gurur da olsa
Alıştım bir kere vaz geçilmiyor
Sonunda ölüm de olsa


Bu mail adresi spam botlara karşı korumalıdır, görebilmek için Javascript açık olmalıdır

Bu şiirlerin her türlü telif hakkı şairin kendisine veya temsilcilerine aittir.