" Türkü çılgınlığı " nı yazdığım hafta gelen maillerde, " biz bu konuya böyle bakmıyorduk " diyenler çoğunluktaydı. Bu hafta yine çoğunluğun bakmadığı bir yerden bakacağım.

       Konumuz: " Halkımız sosyal etkinlikleri seviyor"  diye, bir söylentidir gidiyor. Bu cümlenin şöyle düzeltilmesinden yanayım.   " Halkımız konserleri seviyor ". Tamam, konser sosyal etkinliktir ama, aması var. Zira sosyal etkinliğin bir asaleti vardır,kalitesi vardır, belli bir kültürün birlikteliğidir. Oysa konserlerde artık bunu göremiyoruz. Aksine dekolte meraklısı gençlerle, selülit takipçisi magazincilerin gazabına uğrayıp etkinlik olmaktan çıkıyor. Oraya gerçekten  müzik dinlemeye, eğlenmeye gelenleri de yok sayıp, adeta " yığın " haline getiriyor. Sahnedeki soliste dokunmak isteyen, aşırı sevgi gösterileri yada zarar vermek için psikopatça davranışlara ortam hazırlıyor.

        Sonuçta, sosyal etkinlik olsun olmasın konser dediğimiz toplanma vesileleri son günlerde solistlerin " can simidi " oldu. Kaset, CD, internet korsanlarına karşı kazandıkları bir zafer. Solistler, satışlardan elde edemedikleri parayı ,il, ilçe, kasaba, köy,ve mahalleri dolaşarak, konserler sayesinde kazanıyorlar. organizatörler sağ olsun.

        Halkımız sosyal etkinlikleri seviyormuş ( ! ) ya, bire bir kucaklaşıyorlarmış. Lafımız yok, alan memnun satan memnun, bu kucaklaşma muhabbeti de güzel. Kucaklaşın kardeşim de, arada söz yazarı, besteci, aranjör telifleri sıkışıyor, bizim lafımız onadır. Siz buyurun halkımızla kucaklaşın, yeter ki arada telifler kaynamasın. Sahnede okuduğunuz şarkılar için eser sahipleri bir emek vermediler mi?,telif hak etmiyorlar mı acaba?, Malum sahnede konuşma yapmıyorsunuz, şarkı söylüyorsunuz.

        Hatırlatalım dedik.

        " Bu hatırlatma aynı zamanda eser sahipleri meslek odalarına gelsin ". Müzik kanallarının VJ Türkçesiyle yazarsak belki etkili olur da ciddiye alınırız.
 

Umutla kalın.