| SÖZ - MÜZİK { 2 } |
| Yazar Administrator | |
| Salı, 15 Mayıs 2007 | |
|
Geçtiğimiz hafta, söz müzik aynı kişiye ait eserlerde başarının düştüğünü yazmıştım, bunu söyleyen ilk insan olarak tarihe geçecek değilim. Genç arkadaşlar alınmasınlar bu benim gibi düşünenlerin ortak bir feryadı. Olumsuz sonuçlarına rağmen bu yolda ilerlemenin manasızlığı nedir diye kendi kendime sormuşumdur. Sonuçta hem maddi hem de manevi kazançlarının olduğu belli. Hem de maddi manevi kazançlar öylesine iç içe geçmiş ki içinden çıkılmaz bir sarmal.
Söz yazarı-besteci uyumu gerçekten çok zordur, birinin ak dediğine diğeri kara diyecek kadar zıtlaşmalar yaşayabilirler. Birleşen yollar çok kısa sürede ayrıldığı gibi, bazen öyle güzel eserler verirler ki tüm bu zıtlaşmalara rağmen isteseler de bir türlü yolları ayıramazlar. Bir duygusallık bir kapristir sormayın gitsin. ben bunlara çift yumurta ikizleri diyorum. Ne ayrılabilirler nede bir arada olabilirler, ama burada karlı çıkan bizleriz bu birliktelikten güzel şarkılar çıkıyor. Bazen birinin yaptığı müziği öteki beğenmez diğeri onun yazdığı sözü yerden yere vurur birbirlerine müdahalede bulunabilirler. Bu zıtlaşmalara her söz yazarı yada her besteci tahammül edemeyebilir. Hele birde satış aşamasında gerek fiyatta gerek solist ve firma seçiminde anlaşmazlıklar olursa, işte o zaman ipler kopar. Söz yazarı profesyonel besteciyle çalışmak ister ama, onun şarkı sözlerine yaptığı müdahaleye gelemez, aynı şeyler besteci için de geçerli, o da müziğine laf edilmesinden hoşlanmaz. Daha az müdahaleci kişilerle çalışmak isterler. Ancak böyle bir rahatlık profesyonelliğin seviyesini düşürdüğünden ortaya çıkan şarkı da kıvamda olmayacağı için satış zorlaşır. Yani bu işte aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık misali kim kiminle çalışacağına karar veremez. İşte tüm bu sorunlardan kaçmanın tek yolu vardır ki, o da bestecinin söz yazması, söz yazarının besteyi kendi yapmasıdır, bütün sorunlardan uzak ancak sonuç da kaliteden uzak. Bu birazda "küçük olsun benim olsun" particilik anlayışına benziyor, parti senin ama meclise girememiş ne işe yarar?. Şarkı senin ama Kimse beğenmiyor. Kötü olsun benim olsun deseler yine razıyız da, arkadaşlar bunun iyiliğinde de ısrarlılar. İşte sorunda burada. "Sözü de ben yazarım müziği de ben yaparım hem de en iyisini yaparım" anlayışından onları kimse caydıramıyor hatta satmayan kasetler bile. Birde bu ısrarın maddi dediğimiz boyutu var. Telifler.....
Namı şanı paylaşmanın yanında parayı paylaşmak da zor iş doğrusu hepsi benim olsa fenamı olur diyorlar, olmaz tabii de fena olan şarkı oluyor bizim itirazımız bunadır. Umutla kalın. |